به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ با اشاره به کمبود شدید سرمایه‌گذاری در صنعت اسباب‌بازی گفت: در حال حاضر، یکی از مهم‌ترین مسائل در حوزه بازی، کمبود شدید سرمایه‌گذاری در این صنعت است. به طور کلی استاندارد مشخصی درباره میزان سرمایه‌گذاری در این زمینه در کشور وجود ندارد، در حالی که در بسیاری از نقاط جهان شاهد سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی هستیم که به حفظ نیروی انسانی نخبه نیز منجر می‌شود.
وی یادآور شد: اگر به سال‌های گذشته نگاه کنیم، پروژه‌های بزرگ زیادی در حوزه بازی در کشور تولید می‌شدند و همین امر موجب حفظ نیروی‌های نخبه در این صنعت می‌شد. اما هم‌اکنون با کاهش چشمگیر سرمایه‌گذاری، شرایط سخت‌تر شده است و افراد مستعد این حوزه برای انجام فعالیت‌های جدید و نوآورانه مجبور به ترک کشور می‌شوند. میزان خروج نیروی انسانی از صنعت بازی بسیار بالاست، و در قیاس با دیگر صنایع خلاق، این رقم بیشتر جلب توجه می‌کند.
این بازی‌ساز گفت: صنعت بازی، پتانسیل بالایی برای بازگشت سرمایه دارد، به شرطی که مسیر مناسب و درست برای سرمایه‌گذاری طی شود. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد فرهنگ سرمایه‌گذاری در این عرصه هنوز به شیوه‌ای کافی شکل نگرفته است. اگر این مسئله را با دیگر صنایع خلاق مانند انیمیشن و فیلم مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که حجم سرمایه‌گذاری در آن‌ها به مراتب بالاتر بوده است. برای مثال در حوزه انیمیشن، سالانه چندین اثر سینمایی تولید می‌شود که نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری قابل توجه است؛ اما آیا ما سالانه پنج گیم بزرگ در کشور تولید می‌کنیم.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط موجود، حفظ نیروهای نخبه و توسعه این صنعت نیازمند یک تغییر اساسی در نوع نگاه و میزان سرمایه‌گذاری است. تا زمانی که این تغییرات صورت نگیرد، رشد قابل توجهی در جلب نخبه‌ها و تولیدات بزرگ در حوزه گیم دشوار خواهد بود.
کیوانیان گفت: وقتی پروژه‌های بزرگ در ایران در شرایط مناسبی آغاز نمی‌شوند، به ویژه در یکی دو سال اخیر، این باعث می‌شود که افراد نخبه کشور را ترک کنند و به دنبال تحقق رویاهای خود بروند. این موضوع بسیار واضح است که چرا چنین اتفاقی در حال رخ دادن است. به‌عنوان مثال، در صنایع دیگر مانند سینما، چون تولیدات زیادی وجود دارد و افراد درگیر تجربه‌ها و پروژه‌های جدید هستند، ماندگار می‌شوند. یکی از عوامل اصلی در این صنایع، وجود ثبات و آرامش شغلی است که تأثیر زیادی روی تصمیم به ماندن دارد. اما در صنعت گیم، شرایط کاملاً متفاوت است.
وی ادامه داد: فرصت‌های شغلی برای نخبه‌ها بسیار محدود است و فضای کاری که بتواند انگیزه و حس خوب ایجاد کند وجود ندارد. به همین دلیل، با یک پیشنهاد جذاب از خارج از کشور، این افراد به راحتی تصمیم به مهاجرت می‌گیرند. به‌عنوان نمونه، کشور همسایه، ترکیه به شدت در حال جذب برنامه‌نویسان و نیروی متخصص ما است.
این بازی‌ساز گفت: موضوع صنعت گیم به‌دلیل ماهیت خلاقانه و منحصربه‌فردش تفاوت‌های زیادی با سایر صنایع خلاق دارد و نمی‌توان به‌سادگی روی آن به شکل سفارشی تمرکز کرد. سرمایه‌گذاری در این حوزه به‌مراتب پیچیده‌تر از تصور معمول است؛ چراکه تأمین سرمایه توسط سرمایه‌گذار لزوماً به معنای سفارش‌دهی یا تضمین موفقیت محصول نیست. صنعت گیم به دلیل خلاقیت بالا و تفاوت‌های اساسی در بازار فروش، نیازمند ارتباط مستقیم با مخاطبان است، برخلاف حوزه‌هایی مثل فیلم و سریال که می‌توان از طریق قرارداد با پلتفرم‌هایی نظیر فیلیمو یا سایر توزیع‌کنندگان، محصولات را به مخاطب رساند.
وی افزود: در حوزه بازی، سختی واقعی زمانی آغاز می‌شود که محصول به بازار عرضه می‌شود. ما در این مرحله باید برنامه‌ریزی توسعه داشته باشیم و ببینیم چگونه می‌توان محصول را گسترش داد و مخاطبان بیشتری جذب کرد. درحالی‌که در تولید فیلم یا انیمیشن، با اتمام فرآیند تولید، کار عملاً تمام می‌شود و دیگر مسئولیت چندانی باقی نمی‌ماند، اما در صنعت بازی‌های ویدئویی، پشتیبانی و توسعه مداوم بخشی ضروری از فرآیند است. این تفاوت اساسی نشان‌دهنده ویژگی منحصربه‌فرد این صنعت است.
کیوانیان گفت: چالش دیگر، ایجاد اطمینان برای جذب سرمایه‌گذاران است، خصوصاً در شرایط فعلی کشور که سرمایه‌گذاری بلندمدت کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. برای تولید یک محصول در حوزه صنعت بازی‌های ویدئویی، فرآیند زمان‌بری لازم است؛ برخلاف تصور عمومی، نمی‌توان محصولی تولید کرد که ظرف سه یا چهار ماه به سوددهی قابل‌توجه برسد. برگشت سرمایه در این صنعت عمدتاً بلندمدت است، چراکه همان‌طور که گفته شد، کار اصلی پس از تولید محصول تازه آغاز می‌شود.
وی یادآور شد: به همین دلیل، اغلب سرمایه‌گذاران خصوصی به‌آسانی به این حوزه ورود نمی‌کنند و نهادهای دولتی نیز تاکنون به شکل مطلوب و هدفمندی در این بخش سرمایه‌گذاری نکرده‌اند تا ببینند بازدهی آن چگونه خواهد بود. اگر در سال جاری برنامه‌ریزی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مناسبی صورت نگیرد، تا چند سال آینده این صنعت را در کشور نخواهیم داشت.